Ciepło pozyskiwane z energii słonecznej jest wykorzystywane nie tylko w budownictwie mieszkalnym. Istnieją duże możliwości instalowania systemów słonecznych w budynkach użytkowania publicznego, typu: szpitale, przychodnie, szkoły, urzędy, biura. Cechą wspólną tych budynków jest duża ilość osób przebywających w ciągu dnia, jak też stosunkowo duża ich rotacja.
Zdecydowanie największe zapotrzebowanie na ciepłą wodę użytkową istnieje w budynkach szpitalnych i przychodniach. Wysokie wymagania higieniczne wymuszają stosowanie wielu punktów dostępu do ujęć wody o różnym przeznaczeniu. Stwarza to doskonałe warunki do wykorzystania ciepła z energii słonecznej. Cykl wykorzystania wody w szpitalu nieco przypomina wykorzystanie wody w dużym budynku wielorodzinnym, z tym, że ilość wody „przypadająca na łóżko” jest zdecydowanie większa i wynosi 100-300 l/dzień (woda o temp. 60°C. Średnio przyjmuje się 200 l/dobę. Woda jest wykorzystywana w sposób ciągły.
Duże zapotrzebowanie na wodę, konieczność stałego zapewnienia wody o ustalonych parametrach i najniższym koszcie stwarza konieczność budowy dużych systemów z dużymi magazynami wody. Priorytetem jest wykorzystanie maksymalnej ilości energii słonecznej, a następnie dogrzania tradycyjnymi systemami grzewczymi.
Coraz częściej montuje się instalacje słoneczne w ramach przeprowadzanych kompletnych modernizacji węzłów cieplnych.
Szpitale i przychodnie stanowią najczęściej jednostki budżetowe o ograniczonych zasobach finansowych. Jako obiekty użyteczności publiczną, ich administracja w większości przypadków może ubiegać się o wysokie dofinansowanie (sięgające 70% kosztów) m in. z funduszy ekologicznych.
Instalacje słoneczne dają duże oszczędności, możliwość uzyskania dofinansowania pozwala na szybki zwrot przeprowadzonej inwestycji.
Innym, dosyć charakterystycznym odbiorcą ciepła są szkoły. Zapotrzebowanie na c.w.u. w przeliczeniu na jednego ucznia nie jest wysokie, jednak w ujęciu globalnym jest ono znaczne. Szkoły często działają w cyklu biurowym (ok. 8 godzin) w ciągu dnia, jednak to się zmienia. Szczególnie ma to miejsce wtedy, gdy szkoła posiada kompleks sportowy wykorzystywany popołudniami i w weekendy. W takiej sytuacji wydłuża się okres zapotrzebowania na ciepłą wodę, a tym, samym zużycie wody jest nieporównywalnie większe.
Przeszkodą w większym wykorzystaniu energii słonecznej w szkłach nieposiadających rozbudowanych kompleksów sportowych jest „martwy” okres wakacji. W miesiącach letnich podaż energii słonecznej jest największa, zaś popyt na nią może być znacznie ograniczony lub nawet zerowy. Wówczas w tym okresie – przy braku poboru c.w.u. – instalacja powinna być wyłączona.
Zapotrzebowanie na wodę jest uzależnione od stopnia wykorzystywania natrysków. Dla szkół bez obiektów sportowych zapotrzebowanie na ucznia wynosi 5-15 l/dzień. Gdy są wykorzystywane natryski wzrasta ono do 30-50 l/dzień (temp. wody 45°C).
Praca w biurach, urzędach przebiega wg bardzo standardowego, przewidywalnego rytmu. Najczęściej jest to 8-10 godzin w ciągu dnia, 5 dni roboczych w tygodniu. Duże urzędy, to duża ilość pracowników i potencjalnych petentów, więc i zapotrzebowanie na ciepło może być znaczne. Instalacje słoneczne w tego typu obiektach doskonale spełniają swą rolę.
Zapotrzebowanie na c.w.u. wynosi 10-40 l/dzień w przeliczeniu na jednego pracownika.