Zasada działania bezciśnieniowego, przeponowego naczynia wzbiorczego: 1 — urządzenie sterujące, 2 — zawór stałego ciśnienia (przelewowy), 3 — czujnik stałego ciśnienia, 4 — pompa
Bezciśnieniowe, przeponowe naczynia wzbiorcze są to naczynia, w których wewnątrz worka znajduje się woda, a na zewnątrz worka — powietrze atmosferyczne.
Naczynia te mogą być stosowane w instalacjach o bardzo dużej pojemności wodnej, jeśli ze względów technicznych i ze względów na koszty nieopłacalne jest używanie baterii naczyń ciśnieniowych. Zalecane są także do stosowania w wyższych budynkach. W budynkach tych, w przypadku kotłowni umieszczonej w piwnicy, ciśnienie statyczne słupa wody jest tak duże, że w znacznym stopniu zostaje ograniczona użytkowa pojemność naczynia. Także w przypadku kotłowni dachowych pozwalają na stabilizację różnicy ciśnienia przy małym ciśnieniu statycznym. Przy wzroście temperatury, a zatem ciśnienia wody w instalacji, następuje otwarcie zaworu stałego ciśnienia (2) i nadmiar wody wpływa do naczynia wzbiorczego, wypełniając worek wodą. Zawór (2) utrzymuje stałe ciśnienie przed sobą. Natomiast przy spadku temperatury i ciśnienia wody w instalacji (poniżej założonej dolnej granicy ciśnienia) presostat (3) uruchamia pompę (4), która przetłacza wodę z naczynia do instalacji. W ten sposób układ ten przejmuje zmiany objętości wody i stabilizuje wartość ciśnienia między przyjętą górną i dolną granicą (zwykle w przedziale 0,5 bar). Górna granica ciśnienia nic może przekraczać ciśnienia zadziałania ZB, a dolna granica powinna zabezpieczyć najwyższe punkty instalacji przed zasysaniem powietrza, a pompy przed zjawiskiem!kawitacji. Stabilizowane ciśnienie nie musi osiągać tych skrajnych granic.