Obserwowany ostatnio nawrót do budowania kuchni większych, najczęściej w postaci oddzielnych pomieszczeń z oknem, wiąże się z dawną pozycją kuchni jako ważnego ośrodka życia rodzinnego w mieszkaniu. Lansowana dość długo przez architektów forma kuchni-laboratorium z racjonalną, znormalizowaną zabudową nie sprawdziła się w praktyce. Osoba przygotowująca posiłki (przeważnie kobieta-matka) przebywa w kuchni wiele godzin dziennie i nie powinna być w tym czasie izolowana od domowników. Aby zapewnić jej większy kontakt z nimi i z resztą mieszkania należy albo połączyć kuchnię z pokojem dziennym, albo uczynić z niej wnętrze bardziej „mieszkalne”.
We współczesnym budownictwie wielorodzinnym najmniejsze kuchnie – tzw. wnękowe – można spotkać w kawalerkach, w M2 buduje się małe kuchnie, w M3 nieco większe również bez możliwości urządzenia kącika jadalnego, wreszcie w mieszkaniach M4 i większych kuchnie mają powierzchnię ponad 7 m2 i mogą spełnić dodatkowo funkcję małej jadalni.
We wszystkich omówionych wyżej wypadkach podstawą właściwego funkcjonowania kuchni jest bardzo staranne zaplanowanie układu mebli i pozostałego wyposażenia. Wymiary mebli kuchennych oraz takich urządzeń, jak kuchenka, zlewozmywak, lodówka itp. są od dawna znormalizowane, stosowane w wielu krajach na świecie i uwzględniane przez architektów przy projektowaniu mieszkań. Do dzisiaj jest stosowany podział na szafki zabudowy dolnej i górnej z wolną przestrzenią do pracy pomiędzy nimi, sporządzony przed pięćdziesięciu laty. Na szafkach zabudowy dolnej, na wysokości 85 cm – tzn. na poziomie, na którym wykonywane są wszystkie podstawowe czynności przygotowywania posiłków oraz zmywania naczyń – jest oparty blat do pracy szerokości 60 cm. Również urządzenia kuchenne, które wchodzą w skład zabudowy dolnej, mają tę samą wysokość. Ponad poziomem pracy pozostaje wolna przestrzeń wysokości ok. 60 cm, nad nią wiesza się szafki zabudowy górnej (głębokie na 30 cm), półki, okap kuchenny, suszarki do naczyń itp.
Charakterystyczne, podstawowe układy szafek zabudowy dolnej wraz z kuchenką i zlewozmywakiem najczęściej stosowane we współczesnych kuchniach, to: układ jednorzędowy, dwurzędowy, w kształcie litery L, litery U oraz litery G. Rodzaj układu-schematu, jaki można wykorzystać w danej kuchni, zdeterminowany jest przez lokalizację instalacji gazowej i wodno-kanalizacyjnej, do których podłączone są podstawowe urządzenia kuchenne.