Dla rolnictwa wielkotowarowego mają zastosowanie wiaty zaprojektowane w dwóch wariantach. W wariancie I zarówno rygiel, jak i slupy są kratowe, a w wariancie II rygiel jest kratowy, a słupy pełnościenne z rury prostokątnej. Konstrukcja jest rozbieralna z możliwością dowolnej obudowy z segmentów 12,0×6,0 m. Do wykonania każdego z tych dwóch wariantów stosuje się trzy kształtowniki – pojedynczo lub składane w rurę.
Konstrukcja ramowa wiaty (dwa warianty): a) przekroje poprzeczne wiat, b) kształtowniki
Elementy prętowe, które tworzą kratownice wraz z prostopadłymi do nich płatwiami, nie stanowią dostatecznie sztywnej konstrukcji przestrzennej dachu. Przestrzenną sztywność konstrukcji dachu jako całości uzyskuje się poprzez stężenia. W lekkich dachach o dużych powierzchniach coraz częściej na pokrycie stosowane są płyty z blachy fałdowej. Płyty te mają znaczną sztywność tarczową (szczególnie w kierunku podłużnym), dlatego dają możliwość wyeliminowania dodatkowych stężeń podłużnych. Blacha fałdowa pokrycia dachu, właściwie przytwierdzona do płatwi, stanowi wystarczające stężenie połaciowe dachu. Zatem dla zmniejszenia zużycia stali oraz ułatwienia montażu należy w konstrukcjach dachów i ścian wykorzystywać współpracę pokrycia ze szkieletem nośnym. Chodzi tu o utworzenie z blachy fałdowej tarcz lub przepon służących do usztywnienia układów prętowych i związanym z tym właściwym rozkładzie sił wewnętrznych tych układów. Sposób obliczania podatności przepon na ścinanie przedstawiono w pracy.
Dalsze zmniejszenie ciężaru dachu można uzyskać poprzez stosowanie przekryć z blach o dużej wysokości fałdy. Daje to możliwość eliminacji płatwi i mocowania przekrycia bezpośrednio do górnych pasów dźwigarów’ dachowych – jak dachy bez-płatwiowe.