Na elewacji od strony ulicy (chodnika czy drogi publicznej) lub prostopadłej do ulicy usytuowane jest najczęściej wejście główne. Należy cofnąć je nieco w stosunku do lica elewacji i utworzyć coś w rodzaju podcienia czy okapu, chroniącego przed wiatrem, deszczem i śniegiem. Taki podcień nie tylko osłania wchodzących, ale pozwala również wstępnie oczyścić się ze śniegu czy otrząsnąć z wody, bez narażania się przy tym na dalsze moknięcie. Latem podcień chroni przed słońcem. W skwarne popołudnie można się pod nim skryć i odpocząć, zwłaszcza jeśli – jak każe wiejski obyczaj – ustawi się przy ścianie domu wygodną ławę.
Drzwi zewnętrzne muszą być mocne i szczelne. Bezpośrednio za nimi znajduje się przedsionek. Drzwi powinny otwierać się do wewnątrz w taki sposób, aby można było bez przeszkód przejść przez następne drzwi, prowadzące z przedsionka do sieni (jest to szczególnie ważne, jeżeli przedsionek jest mały). Zadaniem przedsionka jest ochrona przed wtargnięciem wiatru i chłodu do wnętrza budynku; tu też następuje pierwszy kontakt przybysza z domem. Dlatego też należy urządzić go nie tylko praktycznie, lecz i estetycznie.