Wiejska pralnia

W pralni obowiązuje zasada ciągu technologicznego. Wszystkie urządzenia powinny być ustawione według następstwa wykonywanych kolejno czynności, do których zalicza się: składowanie brudnej bielizny (kosz), sortowanie (stół), moczenie (kadź), gotowanie (kocioł), pranie (pralka), płukanie (koryto pralnicze lub pralka), suszenie wstępne (wirówka), suszenie całkowite (suszarnia), magazynowanie, prasowanie. Na tradycyjną suszarnię wystarczy 8…10 m2. Dzięki ogrzewanej szafie-suszarni czas suszenia można skrócić do 2 godzin. Wykonuje się ją w sposób następujący: do szafy szerokości 100 i głębokości 300 cm wsuwa się konstrukcję ramową z rurek metalowych o wymiarach 80 x 280 x 200 cm, z gęsto przeplatanymi sznurami (bielizna może być umieszczona blisko siebie, gdyż nie trzeba zachowywać odległości wymaganej przy normalnym suszeniu). Rama zaopatrzona jest w kółka, dzięki czemu można ją wsuwać do szafy. Na całym obwodzie wewnętrznym ścian, w górnej części szafy, instaluje się rurki ogrzewcze centralnego ogrzewania lub odpowiednio izolowane spirale elektryczne. Najlepsze są suszarnie wyposażone w oba te systemy.
Walorów tradycyjnego suszenia na słońcu nie trzeba podkreślać, wie o nich dobrze każda wiejska gospodyni.