Zalety:
Prosty i konsekwentnie zaprojektowany system kształtek styropianowych łączonych na zasadzie klocków „Lego Możliwość szybkiego przeszkolenia robotników.
Krótki czas wznoszenia budynku bez konieczności używania specjalistycznego sprzętu.
Upraszczające budowę kształtki uzupełniające do wykonywania nadproży, wieńców stropów, narożników, itd.
Niski współczynnik przenikania ciepła, wynoszący dla ścian zewnętrznych grubości 25 cm U = 0,28 W/m²K Korzystne relacje cenowe budynku w stanie surowym w porównaniu z innymi technologiami.
Wady:
Konieczność betonowania ścian co 3 warstwy dla uniknięcia rozerwania styropianowych kształtek płynnym betonem. Technologia narzucająca relatywnie kosztowne wykończenie – płyty gipsowo-kartonowe od strony wnętrza oraz wykończenie elewacji takie jak w technologii “lekkiej-mokrej”. Ograniczenie wysokości budynku do trzech kondygnacji z powodów konstrukcyjnych.
Możliwość znacznego uszkodzenia styropianowych kształtek przy prowadzeniu instalacji wewnętrznych.
Znaczna szczelność ścian, uniemożliwiająca infiltrację powietrza, pogarszająca mikroklimat wnętrz.
Elementy ścienne pełniące rolę szalunku traconego
• Szalunkowe kształtki styropianowe (rys. a)
• Szalunkowe pustaki z trocinobetonu.
Elementy ścienne połączone z termoizolacją
• Pustaki z keramzytu
• Pustaki z wiórobetonu
• Pustaki gipsowe z wkładkami izolacyjnymi (rys. b)
Inne rozwiązania systemowe
• Lekkie obudowy
• Warstwowe płyty szalunkowe
• Technologia natryskiwania betonu na zbrojony rdzeń styropianowy, itp.