Materiały termoizolacyjne stropodachów powinny charakteryzować się:
– niskim współczynnikiem przewodności cieplnej,
– dużą trwałością i stałymi właściwościami fizycznymi w czasie eksploatacji,
– odpornością na zjawiska klimatyczne i chemiczne otoczenia,
– dostateczną wytrzymałością na działanie obciążenia (w zależności od przyjętego rozwiązania stropodachu) oraz odpowiednią odpornością ogniową.
Niezależnie od rodzaju stropodachu materiały termoizolacyjne w trakcie wbudowywania nie mogą ulec zawilgoceniu, a przyjęte rozwiązania konstrukcji i detali muszą zapobiegać ich zawilgoceniu w trakcie użytkowania. Materiały te powinny odpowiadać wymogom aktualnych norm oraz posiadać aprobaty wydane przez Instytut Techniki Budowlanej.
Do najczęściej używanych materiałów termoizolacyjnych w stropodachach należą:
• materiały z tworzyw sztucznych, np. płyty styropianowa, tworzywa sztuczne spienione jak spieniony poliuretan, płyty ze spienionego polichlorku winylu,
• materiały pochodzenia mineralnego, np. wełna mineralna, wata szklana, szkło piankowe,
• lekkie betony izolacyjne, np. autoklawizowany beton komórkowy, pianobeton,
• materiały sypkie, np. keramzyt, żużel.
W nowych rozwiązaniach stropodachów znalazły zastosowania takie materiały termoizolacyjne, na których można bezpośrednio przyklejać pokrycie papowe bez wykonywania gładzi cementowej jako podkładu pod pokrycie. Z tego powodu materiały te, stosowane do ociepleń stropodachów pełnych, muszą charakteryzować się dużą odpornością na działanie wody, wysoką wytrzymałością na ściskanie i zginanie, stabilnością wymiarów i małą przewodnością cieplną.
Materiałami o wyżej wymienionych właściwościach są styropian i wełna mineralna. Styropian w stropodachach pełnych winien mieć gęstość pozorną minimum 20 kg/m3 oraz zamknięto komórkową strukturę. Polistyren ekstrudowany jest odporny na ściskanie (mała ściśliwość) i charakteryzuje się małą nasiąkliwością (po 24 godz. nie przekracza ona 0,1%, a po 28 dniach tylko 0,5%). Struktura tego polistyrenu sprawia. że przewodność cieplna wykazana w badaniach wynosi ok. 0,026-0,028 W/(mK). Obliczeniowa przewodność cieplna, zalecana przez ITB, powinna być przyjmowana w zakresie 0,032-0,035 W/(mK). Wełna mineralna, nazywana również wełną skalną, jest wyrobem hydrofobizowanym (nie pochłaniającym wilgoci). Podczas stosowania jednowarstwowej termoizolacji na stropie żelbetowym należy używać płyt termoizolacyjnych z wełny mineralnej o masie objętościowej 180 kg/m3. Aktualnie produkowane są płyty z wełny mineralnej o masie objętościowej 150 kg/m3 o współczynniku przewodzenia ciepła a = 0,041 W/(mK).
Pokrycia z papy asfaltowej na tekturze lub na welonie szklanym nie zaleca się stosować bezpośrednio na podłożu z płyt wełny mineralnej z tego powodu, że papy te są nietrwałe i łamliwe. Natomiast pokrycie z papy samoprzylepnej polimerowo-asfaltowej na wkładkach z włókniny poliestrowej można kleić bezpośrednio do twardych płyt termoizolacyjnych z wełny mineralnej.