Zastosowanie kształtowników giętych z blach cienkich w wiązarach dachowych daje obniżenie zużycia stali do 40% w stosunku do ilości stali zużywanej w ustrojach kratowych z kształtowników walcowanych na gorąco. Kształty wiązarów’ dachowych i ich teoretyczna siatka geometryczna tylko nieznacznie różnią się od poprzednich rozwiązań. W lekkich kratownicach można stosować różne długości przedziałów; co pozwala zmniejszyć długości wyboczeniowe prętów ściskanych i obniżyć wielkości sił w prętach przypodporowych.
Przekroje prętów powinny być jak najprostsze, aby umożliwić łatwy i wygodny dostęp podczas spawania do ścianek kształtowników. Pożądane jest stosowanie na pręty tylko jednego kształtownika z jedną co najmniej osią symetrii, aby uniknąć przepon i przewiązek. Liczbę dodatkowych nakładek i elementów łączących należy zredukować do minimum. Przykłady rozwiązań systemowych, produkowanych seryjnie za granicą, lekkich wiązarów przedstawiają rysunki 3.34 i 3.35. Na rys. 3.34 pokazano wiązar produkowany w Wielkiej Brytanii o lżejszych pasach stosowanych przy rozpiętościach od 3,0 do 10,5 m oraz o cięższych pasach przy rozpiętościach od 6,0 do 18,0 m. Rowek w ściance pasa umożliwia dobre przyspawanie krzyżulców z pełnych prętów okrągłych. Wnętrze pasów często jest wypełnione listwą drewnianą, wskutek czego łatwo można przymocować gwoździami elementy podsufitki łub płyty pokrycia dachowego. W krajach Europy Zachodniej, zwłaszcza we Francji i Belgii, rozpowszechnione są m.in. konstrukcje systemu Stran-Steel z kształtowników pokazanych na rys. 3.35. Pojedyncze kształtowniki mają specjalne wytłoczenia ścianek dla zwiększenia sztywności.
Kształtowniki A, B i D stosuje się do zasadniczych elementów konstrukcji, takich jak wiązary dachowe, belki stropowe i słupy. Kształtowniki typu C i E wykorzystuje się zasadniczo na elementy drugorzędne, jednak z niektórych kształtowników typu C wykonuje się także wiązary i płatwie.
W Polsce znalazły zastosowanie, między innymi, typowe rozwiązania konstrukcji budynków halowych oraz wiat. Konstrukcja
składa się z pełnościennych słupów z rury prostokątnej, utwierdzonych w fundamentach oraz z kratowych dźwigarów opartych przegubowo na słupach. Ze względu na funkcję budynku przyjęto rozpiętość wiązarów 16,5 m, a ich rozstaw 6, 90 m.