Rozwiązania konstrukcji dachów o dużych rozpiętościach: a) przestrzenna konstrukcja kratowa dachu, konstrukcja wisząca sprężona linami, b) dach złożony z dźwigarów kratowych przestrzennych o przekroju poprzecznym pilastym, c) dach tarczownicowy łukowy, d) przekrycie strukturalne płaskie, e) dach podwieszony na linach z odciągami, f) konstrukcja wantowa dachu
Dachy stalowe ze względu na swą lekkość znajdują zastosowanie w przekryciach o dużych rozpiętościach w budownictwie ogólnym i przemysłowym, poczynając od wiązarów dachowych w budownictwie mieszkaniowym poprzez lekkie przekrycia hal, wiat i hangarów o różnorodnych rozwiązaniach konstrukcyjnych i formach geometrycznych.
Konstrukcja nośna dachów stalowych wykonana jest najczęściej w formie stalowych dźwigarów kratowych lub pełnościennych tworzących dźwigary płaskie lub ramy, w których dźwigar zwany jest również ryglem. Na ryglach opiera się płatwie, które wraz z przekryciem tworzą dach dźwigarowo-płatwiowy. W przypadku zastosowania sztywnych płyt przekrycia (np. żelbetowe płyty korytkowe lub panwiowe), opartych bezpośrednio na wiązarach, otrzymujemy dach bezpłatwiowy. Bardziej złożonymi formami dachów stalowych są przekrycia strukturalne (przestrzenne skratowanie), tarczownice oraz przekrycia na linach i cięgnach.
Materiałem, z którego wykonuje się większość konstrukcji stalowych jest niskowęglowa stal konstrukcyjna zwykłej jakości. Z niej wytwarzane są kształtowniki, blachy i rury, które łączy się między sobą stosując najczęściej połączenia spawane, zgrzewane lub na śruby i nity. Każde z tych połączeń posiada pewne wady i zalety, które decydują o zastosowaniu w danym złączu (węźle) konkretnego rozwiązania konstrukcyjnego przekrycia dachowego.
Elementy stalowe dostarczane są na plac budowy w formie gotowych elementów (np. dźwigar, słup) lub zespołów konstrukcji przygotowanych przez wytwórnię; odpowiednio oznakowane, zgodnie z dostarczoną specyfikacją montażową, i zabezpieczone powłoką antykorozyjną.