Podział na sektory funkcjonalne. W przedpokoju krzyżują się główne trakty komunikacyjne mieszkania. Jest on również pomieszczeniem, w którym znajduje się większość szaf wbudowanych w ściany. Przede wszystkim jest on jednak śluzą między częścią zewnętrzną a resztą mieszkania. Prawidłowe zagospodarowanie przedpokoju powinno uwzględniać konieczne przestrzenie funkcjonalne i ruchowe, związane z wykonywanymi w nim czynnościami.
W przedpokoju jednoprzestrzennym, zwykle o niewielkiej powierzchni i dużej liczbie drzwi do sąsiednich pomieszczeń, wydzielenie sektora brudu (zdejmowanie okryć i butów oraz związane z tym miejsce na wieszak) i sektora magazynowego (z miejscem na szafy) zachodzi na ogół w pionie; całość powierzchni przedpokoju jest śluzą, a rolę magazynu pełnią różne pawlacze.
W przedpokoju-hallu, zwykle o dużej powierzchni, pełniącym rolę wielofunkcyjnego pomieszczenia otwartego w stronę pokoju dziennego i kuchni, wymienione sektory współistnieją na jednym poziomie.
Układ dwóch przedpokojów – wejściowego i przedpokoju strefy intymnej mieszkania, który jest traktem komunikacyjnym między łazienką i sypialniami oraz pełni funkcję magazynową-jest najkorzystniejszy. Dwa przedpokoje występują jednak tylko w niektórych mieszkaniach cztero- i więcej pokojowych.