W przypadku kotłowni z kotłami opalanymi gazem lub, olejem i dodatkowo z kotłami spalającymi paliwa stałe, należy wziąć pod uwagę problemy związane z zastosowaniem przeponowych NW.
Przy spalaniu paliw stałych (węgla, koksu, biomasy w tym np. drewna, słomy itp.) są duże trudności z utrzymaniem odpowiedniej temperatury wody odpływającej z kotła i szybkiego odcięcia dostawy paliwa, jak to ma miejsce w kotłach opalanych gazem czy też olejem. Jest też problem z jak najszybszym odprowadzeniem szczątkowej mocy cieplnej, przekazywanej jeszcze po przerwaniu procesu spalania.
Możliwe jest zastosowanie wymiennika ciepła oddzielającego kocioł opalany paliwem stałym (zabezpieczony NW otwartym) od kotła spalającego gaz lub olej wraz z instalacją c.o. (zabezpieczonych przeponowym NW). Z otwartego naczynia wzbiorczego można zrezygnować tylko w przypadku nowoczesnych kotłów i instalacji, spełniających określone wymagania. Wymagania te, w odniesieniu do kotłów na paliwa stałe o mocy cieplnej do 300 kW, są zawarte w normie.
Do podstawowego osprzętu nowoczesnych kotłów opalanych paliwami stałymi należy regulator temperatury wody wypływającej z kotła (współpracujący np. z- wentylatorem dostarczającym powietrze potrzebne do spalania) oraz ogranicznik maksymalnej dopuszczalnej temperatury wody odpływającej z kotła, wraz z jej blokadą. Ogranicznik ten samoczynnie przerywa dostawę paliwa do kotła łub powietrza potrzebnego do spalania. Dodatkowo kotły takie wyposażane są w urządzenie zapewniające odprowadzenie nadmiaru ciepła, tak aby nie została przekroczona dopuszczalna temperatura.
Wymagania dotyczące kotłów na paliwa stałe są zróżnicowane w zależności od systemu spalania.
Systemy spalania mogą być: szybko wyłączalne, wyłączalne częściowo lub niewyłączalne. Na rodzaj systemu ma wpływ nie tylko proces spalania, ale również inne czynniki, jak np.: wielkość zasobnika na paliwo, wydajność i możliwość zatrzymania urządzeń dostarczających paliwo do kotła oraz, co najważniejsze, wyposażenia w urządzenia regulacyjne i zabezpieczające. System spalania szybko wyłączalny jest to system pozwalający na szybkie przerwanie procesu spalania w przypadku zagrożenia. „Stanem zagrożenia”, zgodnie z normą, jest wzrost temperatury wody w kotle powyżej I10°C lub nagromadzenie się gazów palnych w obrębie kanałów spalinowych w kotle. System spalania częściowo wyłączalny — to system, w którym proces wytwarzania ciepła może być na krótko przerwany, eliminując stan zagrożenia, np. kotły ze spalaniem na.ruszcie mechanicznym. System niewyłączalny — to system w kotłach z rusztem stałym.
Zgodnie z normą kotły opalane paliwami stałymi, pracujące w układach hydraulicznych zamkniętych, powinny mieć, co najmniej, następujące wyposażenie:
— system spalania szybko wyłączalny: regulator temperatury i ogranicznik temperatury z ręcznym powrotem do pozycji wyjściowej. Jeśli temperatura wody w kotle obniży się do zadanej wartości, następuje ręczne uruchomienie procesu spalania;
— system spalania częściowo wyłączalny: regulator temperatury, ogranicznik temperatury z ręcznym powrotem do pozycji wyjściowej oraz urządzenie do odprowadzenia nadmiaru mocy cieplnej;
— system niewyłączalny, moc cieplna kotła mniejsza niż 100 kW: regulator temperatury oraz urządzenie do odprowadzenia nadmiaru mocy cieplnej.
Jako urządzenie do odprowadzania nadmiaru mocy cieplnej może być stosowany przepływowy wymiennik ciepła umieszczony w górnej części kotła.
Urządzenie do odprowadzenia nadmiaru mocy cieplnej w kotle na paliwo stale: 1 — zawór termostatyczny, 2 — czujnik temperatury (mogą być 2 sztuki w różnych miejscach), 3 — regulator ciśnienia, 4 — zawór zwrotny, 5 — filtr.
Urządzenie to służy wyłącznie do tego celu i nie może być traktowane jako wymiennik do innych potrzeb (np. do podgrzewu c.w.u.). Zasadniczo urządzenie to jest dozwolone w kotłach o mocy cieplnej do 100 kW. Funkcjonowanie tego urządzenia jest sprawdzane w czasie badania kotła. Temperatura wody chłodzącej wynosi wówczas 10°C do 15°C, a ciśnienie wody 2 bar (może więc to być woda wodociągowa). Norma dopuszcza również zastosowanie, jako urządzenia schładzającego, np. podgrzewacza pojemnościowego c.w.u., umieszczonego na stałe w kotle.
Minimalna moc cieplna kotłów opalanych paliwami stałymi wynosi, zgodnie z normą, najwyżej 30%. Jednak w przypadku kotłów z załadunkiem ręcznym, wartość ta może być przekroczona. Konieczne jest wtedy odprowadzenie nadmiaru mocy cieplnej np. przy użyciu zasobnika ciepła (zbiornika akumulacyjnego).