Szczegóły rozwiązań dachów z pokryciem z blach fałdowych

Pierwszy sposób mocowania blach fałdowych na płatwi został przedstawiony na rysunku.

tmp3962-1

Mocowanie blach fałdowych przez grzbiet fałd: 1 – blach fałdowa, 2 – łącznik (np. śruba sześciokątna M8 z nakrętką i podkładkami), 3 – płatew; 4 – wkładka, 5 – uszczelka

Na końcach blach łączniki przytrzymują każdy grzbiet blachy fałdowej, zaś przy płatwiach pośrednich – co drugi. Szerokość podpór (styku blach fałdowych z płatwią) powinna wynosić co najmniej 40 mm dla podpór skrajnych blach jedno- lub wieloprzęsłowych, 60 mm dla podpór pośrednich i skrajnych blach fałdowych wspornikowych. Dane te dotyczą styku blachy fałdowej z płatwiami wykonanymi ze stali, drewna, żelbetu lub betonu sprężonego. Pod blachy fałdowe w miejscu mocowania należy stosować wkładkę, której wymiary dostosowane są do wymiarów grzbietu blach.
Pod łby śrub (blachowkrętów i wkrętów samo gwintujących) należy stosować podkładki z gumy odpornej na działanie słońca i czynników atmosferycznych. Łby śrub posiadają zakuwki umożliwiające przykręcenie za pomocą końcówki wkrętarki. Zakuwka dociska również podkładkę gumową.

tmp8ccc-2

Minimalna szerokość podpór skrajnych i pośrednich: a) podpora przy końcach blach, b) podpora pośrednia względnie końcowa ze wspornikiem; 1 – blacha fałdowa, 2 – płatwie przy końcach blach, 3 – łącznik z podkładką, 4 – uszczelnienie z poliuretanu, 5 – wkładka, 6 – płatew pośrednia względnie końcowa ze wspornikiem.

 

Drugim sposobem montowania blach jest mocowanie w bruzdach fałd.

tmp9fb-3

Mocowanie w bruździe blachy fałdowej: a) mocowanie za pomocą wkrętów samogwintujących, b) mocowanie za pomocą śrub maszynowych, c) mocowanie za pomocą kołków wstrzeliwanych gwintowanych; 1 – blacha fałdowa, 2 – wkręt samogwintujący z zakutą podkładką, 3 – uszczelki z gumy neoprenowej atestowanej, 4 – płatew, 5 – śruba maszynowa M8 cynkowana. 6 – podkładka stożkowa cynkowana, 7 – podkładka stalowa cynkowana, 8 – nakrętka cynkowana.

Na końcach blach łączniki przytrzymują każdą bruzdę blachy fałdowej, zaś przy płatwiach pośrednich co drugą. Szerokość podpór jest analogiczna jak w sposobie poprzednim. Pod łby śrub (blachowkrętów i wkrętów samogwintujących) należy stosować podkładki gumowe atestowanej jakości, odporne na działanie słońca i czynników atmosferycznych. W przypadku używania śrub maszynowych M8 z nakrętkami lub kołków wstrzeliwanych z trzpieniem gwintowanym M8 z nakrętką (np. kołki EM8-15-14-P8 firmy Hilti) dodatkowo należy nad podkładką gumową stosować podkładki okrągłe lub stożkowe (D = 8,5), cynkowe. Łączenie zakładów wykonuje się w sposób opisany powyżej.

Drugi sposób mocowania należy stosować wyłącznie w przypadku, gdy blachy fałdowe wykorzystywane są do usztywnienia płatwi przed utratą stateczności giętnoskrętnej oraz w przypadku traktowania blachy fałdowej jako tarczy eliminującej stężenia połaciowe konstrukcji wsporczej dachu.
Właściwy wybór potrzebnej wysokości fałd, w zależności od obciążeń i rozstawu podpór, ułatwiają tablice blach trapezowych zamieszczone w informatorach firmowych oraz w tablicach inżynierskich do projektowania.
Podczas zastosowania blachy fałdowej jako pokrycia dachowego podstawowym sposobem ułożenia jej na płatwiach jest ułożenie „szerszą półką do dołu”. W przypadku dodatkowej roli blach jako usztywnienia konstrukcji wsporczej dachu albo ocieplania blach fałdowych od góry za pomocą płyt termoizolacyjnych właściwy jest drugi sposób ułożenia blachy -„szerszą półką do góry”.

Istotne są sposoby rozmieszczenia łączników, gdzie oprócz łączników na krawędziach blachy i na podporach pośrednich szczególnie ważne są łączniki na krawędziach podłużnych blach – tzw. połączenia sczepne między płytami blach.